Alles kapot (dag 14 en 15)

Dinsdag 14 augustus, vandaag staan de ruïnes van Polonnaruwa op de planning.
Na een prima ontbijt lopen wij naar het museum om de kaartjes te kopen. Deze is vlakbij de plek waar wij gisteren de zonsondergang hebben bekeken.
We besluiten vandaag alles lopend te doen en niet met de Tuktuk of fiets te gaan.
Na een snel rondje door het museum, is het een klein stukje lopen naar de eerste locatie; Royal Palace. Martin laat bij het verlaten van het museum zijn mobiel stuk vallen, maar we houden de moed er in.
Bij het 'Royal Palace' zijn de restanten te vinden van een gebouw waarvan gezegd werd dat deze 1000 kamers had. Ondanks dat het een redelijk groot 'gebouw' is kunnen wij ons niet voorstellen dat deze ruïne 1000 kamers heeft geteld.
Om het paleis heen zijn de restanten te vinden van de bijgebouwen en buiten de muur is nog een vijver te vinden waarin men zich kon wassen. Deze is nog redelijk intact, maar staat droog.
Wij lopen verder naar het noorden, naar de 'Sacred Quadrangle'. Dit is een terrein waar ook weer enkele ruïnes op te vinden zijn, maar nu van religieuze gebouwen.
We worden erop gewezen dat wij geen foto mogen maken met de rug naar een Stoepa toe, maar de foto hebben wij intussen al. Het wordt uitgelegd als disrespect voor het geloof.
Even verderop staat een bijzonder restant. Het is een van de weinige ruïnes waar nog een dak op zit. Het heeft iets weg van een oud kerkgebouw, maar dan voorzien van een groot Buddha beeld. Het is jammer dat de verdiepingen missen, want het moet een mooi gebouw geweest zijn.
Nog verder naar het noorden komen wij weer bij een grote Stoepa. Deze wordt versierd door een aantal mannen. Zij laten lange slierten met verlichting van de bovenkant langs de stoepa naar beneden glijden. Wwij denken dat dit voor de Perahera is(?). In ieder geval zal dit in het donker een mooi gezicht zijn.
Nadat Paulien de mannen vriendelijk heeft uigezwaait lopen wij verder naar de restanten van het ziekenhuiscomplex. Hier is eigenlijk niet zoveel te zien, dus wij wandelen er snel doorheen. We hebben op zich wel genoeg opgestapelde bakstenen gezien.
Wel zetten wij nog even door naar het noorden. Hier zijn nog 3 Buddha beelden te zien. Een zittende, een staande en een liggende. Veel aandacht hebben wij hier niet meer voor. Het is mooi geweest.
Terug bij de weg laten wij ons terug brengen naar het centrum voor de lunch. Wij genieten weer van een lekker currie buffet. Paulien eet dit beschaafd met een lepel en Martin probeert dit, bij gebrek aan mes en vork, met zijn hand naar binnen te werken.
Terug bij ons guesthouse douchen wij eerst al het zweet van ons lichaam en wassen wij de kleren uit. Pas daarna voelen wij ons weer een beetje schoon en genieten wij van een schoonheidsslaapje.
Vanavond kunnen wij, helaas, niet genietem van een diner van de huisvrouw. Morgen trouwt haar broer, dus vanavond gaan meneer en mevrouw er samen op uit om de nodige voorbereidingen te treffen.
Op advies van de eigenaar eten wij bij 'Banana Leaf'. Het bord wordt, na een bananenblad, bedekt met heerlijke curries met rijst. Helaas zijn het wat pittige curries, maar wij laten ons het goed smaken. Een slokje bier en cola koelt de binnenkant van de mond.
Het toetje, we moeten hier echt ruimte voor maken, is iets minder geslaag, maar eten wij beleefd op.
Terug bij een uitgestorven guesthouse werken wij nog aan de teksten voor waarbenjij.nu, maar dat loopt allemaal niet soepel. Het resultaat is dat twee van de drie uitgetypte dagen online komen te staan. De derde dag wordt op dit moment nog een keer uitgewerkt.
Na enige frustratie gaan wij toch maar op bed, want morgen mogen wij vroeg opstaan om de eigenaar nog wat tijd de geven voor hun feestelijke dag.

Het is alweer woensdag. Overigens weten wij nooit welke dag het is. Dit wordt pas duidelijk bij het uitwerken en het openslaan van de agenda.
We staan op tijd op en proberen niet te lang over het ontbijt te doen. Na het ontbijt pakken wij onze tassen in, rekenen af. De eigenaar is zo vriendelijk om ons naar het busstation te brengen en ons bij de juiste bus af te zetten. De bagage wordt onderin de bus gegooid en wij stappen weer in een minderluxe bus. Het moet een rit zijn van ongeveer vier uur, maar het hoe dichter wij bij Kandy komen hoe drukker het is. Waarschijnlijk komt dit door het Perahera festival dat morgen begint.
De rit duurt vijf uur en wij stappen met pijnlijke billetjes uit de bus.
Na het terugkrijgen van onze rugtassen slaan wij alle Tuktuk voordeel aanbiedingen af en lopen wij naar ons volgende guesthouse. Deze is hemelsbreed honderd meter verderop. Het is op het busstation alleen zo een chaos van bussen waardoor het een kleine 10 minuten duurt voordat wij arrviveren. Het guesthouse licht aan een vies steegje, maar onze kamer is prima. Helaas moeten we de douche en wc wel delen met de gasten van de andere twee kamers.
Aan het einde van de middag doen we een kort rondje door het centrum en kopen wat eten en drinken. Terug op de kamer vinden wij het mooi geweest voor vandaag en sluiten ons op in de kamer met Netflix en een goede internetverbinding.
Drie films later gaan wij slapen. Het is een onrustige nacht met het geluid van de ventilator, mugjes, andere dieren en midden in de nacht boedistische (moskee) geluiden.

Bedankt voor alle lieve en leuke reacties op de stukjes!
Uiteraard staat dit stukje ook weer op Polarsteps met de foto's.

https://www.polarsteps.com/MartinPaulien/901804-malediven-sri-lanka-en-india/6640622-kandy

Liefs Martin en Paulien